Josh Marshall, 2000 yılında politik yazılar yazan bir blogger olarak işe başladı, 2003 yılında bunu bir meslek hâline getirdi, George Polk Award ödülünü kazandı ve dijital sarkacın vahşi sallantıları boyunca bağımsız kalmayı sürdürdü.
Dolayısıyla reklam tabanlı bir iş modelinden ücretli abonelikle yürüyen iş modeline geçiş hakkında onun adımları kesinlikle izlenmeye değer.
Digiday editörü Brian Morrissey’e 47 dakikalık bir podcastte sitesi Talking Points Memo’nun iş modelini nasıl geliştirdiğini anlattı. Marshall’ın gözlemlerinden diğer girişimci adayları için de geçerli olabilecek bazıları şöyle:
- Küçük, bağımsız haber siteleri sayılarla hareket edemez, kullanıcıları ile güçlü bir ilişki kurmak zorundalar. Marshall’a göre birçok dijital medya organizasyonu geniş kitlelere hitap etseler de ücretli aboneliğe geçiş sürecinde hayatta kalamayacak, çünkü kullanıcıları ile aralarında bu ilişki yok.
- Şu anda site gelirinin yarısından fazlasını sağlayan 26.000 TPM abonesinin çoğu yayınların amacını destekledikleri için ödeme yapıyor. Örneğin 50 dolarlık Prime paketi “bağımsız gazeteciliği desteklemenin dayanılmaz hoşluğu”nu yaşayacaksınız satış sloganını kullanıyor.
- Marshall Digiday’de gazetedeki abone artışının viral değil organik olduğunu belirtti. TPM ücretli abonelerini altı yıl boyunca kademeli olarak artırdı. Bir tür ek iş geliri olarak görünen şey temel gelir kaynağına evrildi. Sitenin gelirinin yarısından biraz fazlası sadece yıllık 50 dolar olan aboneliklerden geliyor. 2016’daki seçimden sonra sitede bir “Trump etkisi” hissedilse de Marshall bunun toplamda %5 olduğunu tahmin ediyor.
- Yalnızca Facebook için video ve içerik üreterek gelir elde etmeyi amaçlayan birçok hevesli yayıncı, neticede kendilerinden çok Facebook’a kazanç sağlayabildi.
- Esas işinizden kopuk yeni ürünler yaratmaya çalışmayın diyor Marshall. Bir süreliğine TPM uzun içerikler üretmeyi denedi ancak diğer medya kanalları bu konuda hem daha iyiydi hem de yeterli kaynaklara sahipti. Video konusunda da benzer bir deneyim yaşadılar. Sonuç olarak hâlihazırda ürettikleri içeriğe daha fazla ulaşım hakkı veren özel bir ürün satmayı denemeye karar verdiler.
Marshall toplam kullanıcı sayısının gerçek kitlenizi yansıtmadığına inanıyor. TPM’nun sayıları 4 milyonla 5 milyon arasında değişen kullanıcılarının yarısı ayda yalnızca bir kere siteyi ziyaret ediyor. Marshall, bu kullanıcılar için “Bizim kitlemiz onlar değil,” diyor. Yayın hakkında hiçbir fikirleri olmadan sosyal medyadaki bir yönlendirmeden ya da arama motorlarından geliyorlar.
[bctt tweet=”Küçük, bağımsız haber siteleri sayılarla hareket edemez, kullanıcıları ile güçlü bir ilişki kurmak zorundalar. ” username=”newslabturkey”]
Hesap yaparsak, 26000 yıllık abonenin her birinden alınan 50 dolar yılda 1,3 milyon dolara denk geliyor. Aboneler toplam kullanıcı sayısının yaklaşık yüzde 0.6’sını temsil ediyor. Bu yüzde The Washington Post’ta yüzde 1’in biraz fazlasına, The New York Times’da yüzde 3’e denk geliyor. (Yalnızca dijital aboneler için buraya, aylık kullanıcılar için buraya bakabilirsiniz.)
Marshall’a göre bu rakamlardan daha önemlisi yayınlara ilgi gösterdiğinin sinyalini veren kullanıcılar, yani günde birkaç kez siteyi ziyaret eden ve her ziyarette birden fazla sayfayı okuyan kullanıcılar. İşte bu kullanıcılar potansiyel aboneler.
TPM içeriklerinin yaklaşık %95’ine ücretsiz ulaşılabiliyor. Sadece abonelere açık olan içerikler açıklayıcı metinler, analizler ve editörlerle muhabirlerin detaylı arka plan raporlarını ve belirli haberlerin nasıl ve neden yapıldığına dair açıklamaları kapsıyor.
Marshall’ın “aile ve arkadaşlar” kontenjanından yatırımcıları olsa da editoryal kontrol tamamıyla kendisinde. Sitenin kâr ettiğini söyleyen Marshall, “Bağımsız bir site böyle olmak zorunda,” diye ekliyor.
Bu içerik daha önce ijnet.org’da yayınlanmıştır.
